حال و روز این روزهای تراختور كاملا عیان است و هواداران واقعی تیم كه هر لحظه در شبانه روز اخبار این تیم را پیگیری می كنند از چند و چون تحولات آگاهی كامل دارند. پس نیازی به مرور اتفاقات گذشته نیست و در این نوشته قصد بررسی چرایی اتفاقات رخ داده را داریم.
طبق آخرین اتفاقات رخ داده جلالی را برگردانده اند و زینی زاده هم استعفا كرده است و با این رویه جلالی تبدیل به دشمن خونی هواداران و زینی زاده قهرمان داستان شده است
و اما سوال تامل برانگیز از هواداران است، كه ما مگر عاشق تراختور نبودیم؟ مگر نمی گفتیم افراد مهم نیستند و همه رفتنی اند و فقط تراختور است كه خواهد ماند؟ پس ما را چه شده است كه از تونی بتی ساخته ایم كه اولویت او از تراختور هم برایمان بالاتر رفته است؟ چه شده است كه رسانه های سرخ آبی پایتخت از حال و روز ما در طبل شادی می كوبند و در پوست خود نمی گنجند؟
آیا براستی از تراختور نفرت پیدا كرده ایم كه هر روز با دامن زدن بر حاشیه های ساخته و پرداخته دشمنان ، تراختور را بیمار گونه به بستر سپرده ایم؟
آیا ما عاشقان واقعی هستیم؟
مگر عاشق واقعی با محبوب خود چنین می كند كه ما كرده ایم؟ مگر عاشق واقعی از ذلت محبوب خود لذت می برد كه ما چنین می كنیم؟
در اینكه تونی مربی محبوبمان بوده و هست هیچ شكی نیست. اما چرا برای خود بتی ساخته ایم كه دیگران از احساسات بیش از حد ما سو استفاده نمایند؟ آیا تا بحال دیده اید رسانه های سرخ و آبی تهرانی از بازیكنان و مربی و مدیر باشگاه خود چنین ایرادهای بنی اسرائیلی بگیرند؟ آیا سال گذشته كه هوادران پرسپولیس نه از تیم خود و نه از مربیان خود حمایتی نكردند، موفقیتی برایشان حاصل شد؟
و این دشمنی ها و كینه ورزی ها و بت سازی ها همچنان ادامه دارد، و آخرین دست ساخته خودمان حمید زینی زاده است. همان مدیر عاملی كه تا هفته پیش بسیاری او را بی سواد می خواندند. بسیاری او را بخاطر نیاوردن تونی غیر قابل بخشش می دانستند. بسیاری او را بخاطر باختهایش در گفتگو با عادل فردوسی پور، فاقد صلاحیت مدیریت باشگاه بزرگی مثل تراختور می دانستند! حال چه شده است كه از او هم بتی ساخته ایم؟ مگر ایشان نبودند كه جلالی را به تیم تحمیل كردند ؟ مگر ایشان نبودند كه هفته دوم تیم را با اولتیماتوم نابهنگام وارد حاشیه كردند و بعدا همه چیز را تكذیب كردند؟
اگر آوردن جلالی خطایی نابخشودنی بود این گناه شخص زینی زاده بود نه مجید جلالی كه او هم مانند هر مربی آرزوی مربی گری در تراختور را داشت و دارد. پس چرا با یك استعفا می خواهیم اصل موضوع را فراموش كنیم و وی را تبرئه كنیم و بتی از وی بسازیم؟
ما هواداران تراختور بیش از حد احساساتی هستیم. روزی می گوییم كریمی به تراختور بیاید به استادیوم نمی رویم و روزی هم در فرودگاه و استادیوم او را كاپرفیلد می خوانیم!
روزی كیانی را باغیرت می خوانیم و روزی در فیسبوك او را بخاطر حمایتش از آرامش تیم ، وابسته به جلالی می دانیم.
روزی اسدی را تورك اوغلو می خوانیم و روزی بخاطر نیامدن و رفتن تونی او را مقصر می خوانیم!
روزی سعید دقیقی را یاغی و بی تكنیك و توهین كننده به هوادارن می خوانیم و روزی دیگر بخاطر انتقادش از جلالی از او قهرمان می سازیم! آخر كدام بازیكن حق دارد بخاطر نیمكت نشینی در تیمی به بزرگی تراختور اعتراض كند؟ چرا مبلغ هرج و مرج شده ایم؟ چرا روزی از گردانی و لك و نصرتی بعنوان سمبل غیرت و تعصب نام می بریم و روی یك اشتباه دنیا را بر سرشان خراب می كنیم؟
نه من دیگر شك دارم كه ما واقعا عاشق تراختور باشیم، آخر هیچ دشمنی هم قدرت آوردن چنین بلایی بر سر این تیم را نداشت
مگر نمی گوییم اینها همه كار آقایان هیئت مدیره است؟ پس چرا قدم در راهی می گذاریم كه نقشه اش را آنها طراحی كرده اند؟ اگر آنها سو نیت نداشتند چرا اولتیماتوم دادند و تیم را به حاشیه كشاندند؟ اگر قصد شوك دشتند نام تونی چه بود كه مانند پوتكی بر سر جلالی كوبیدند؟ اگر هدف آوردن تونی بود كه جلالی هم استغفا داد و رفت پس برگرداندش بهر چه بود؟
آیا شما جای جلالی بودید برنمی گشتید تا از توانایی خود دفاع كنید؟
آیا وقعا ما دنبال نتیجه گیری و بازی زیبا بودیم؟ پس چرا بعد از دیدارهای استقلال و پرسپولیس كه هم خوب بازی كردیم و هم نتیجه گرفتیم در مقابل گسترش و ذوب آهن استادیم را خالی گذاستیم؟ چرا همه را مقصر می دانیم بجز خودمان؟ اگر حمایت های 30-40 هزاری در آن بازی ها هم بود آیا نتیجه همین می بود كه است؟ اگر جاشیه ها را دامن نمی زدیم واقعا جلوی مس و ذوب آهن اینگونه نتیجه می گرفتیم؟ پس اگر كادر فنی و بازیكنان و مدیر عامل مقصر بوده به همان اندازه هم ما هواداران سهم در تقصیرات داریم. روزی گفتیم بازیكنان كم كاری می كنند و مدیر عامل به آنها تذكر بدهد و اخراجشان كند! روزی گفتیم مدیر عامل مقصر است كه تونی را نیاورده است و چون دنبال مقصر بودیم نهایتا دست را روی كوتاه ترین دیوار گذاشتیم، روی دیوار مجید جلالی كه حتی بعد از استغفایش هم از روی حجب و حیا حتی یك مصاحبه انجام نداد! آری ما دنبال مقصر هستیم و در این مسیر تیشه هایمان فقط یه ریشه تراختور می خورد نه دیگران
من نه عاشق جلالی هستم و نه از نیامدن تونی خوشحالم، من بعنوان یك هوادار دلم پر است از مدیریت از هیئت مدیره از جلالی از بازیكنان و از تو رفیق هوادار كه رسم عاشقی را بجا نیاوردی!
