صرفا جهت اطلاع!
آرال كه بین دو كشور ازبكستان و قزاقستان قرار دارد اكنون چیزی جز یك بركه كوچك نیست؛ البته سرشار از سموم و پساب‌های شیمیایی و با غلظت 400گرم نمك در هر لیتر؛ در نتیجه جمعیت بزرگی در اطراف دریاچه به بیماری‌های گوناگون ازجمله سرطان مبتلا شدند، ریه‌های عفونت‌زده، طحال و كبد از كار افتاده، روده و معده بیمار، درد چشم و كودكان ناقص‌الخلقه و مرگ زودرس، تنها بخش كوچكی از نتایج این درام اكولوژیكی است.
براساس آمار مركز تحقیقاتی «اكوسان»، در منطقه اطراف دریاچه آرال سال 1984 از هر هزار نفر 202 بیمار وجود داشت، اما سال 2008 این رقم به 900 نفر افزایش یافت و...
جام جم آنلاین: مداد رنگی خود را بردارید و دریاچه ارومیه را در نقشه‌های جغرافیایی و خاطرات خود، با رنگ قرمز خط خطی كنید. دیگر دریا آبی نیست. یادمان داده بودند كه دریاچه ارومیه پس از بحرالمیت، دومین دریاچه شور جهان است، اما حالا باید برای آیندگان خویش شرمسار بنویسیم كه دریاچه ارومیه شوره‌زاری بیش نیست.موضوع خیلی جدی است، اگر جدی گرفته نشود بار دیگر فاجعه‌ای به مراتب بزرگ‌تر از دریاچه «آرال» تكرار خواهد شد
