عزم تیراختور برای جذب سرمربی خارجی جزم است. مدیران باشگاه از مدیران وطنی قطع امید كرده اند و صلاح تیراختور را در نامهای فرنگی میجویند اتفاقی كه اصلا بد نیست اما آیا تیراختور خارجی میخرد كه تنها خارجی خریده باشد؟ یك گذرنامه خارجی برای رضایت تراكتور كفایت میكند؟ چشمی رنگی و زبانی لاتینی؟
تیراختور اگر در خریدش به خروجی خارجی های یك دهه فوتبال ایران بی اعتنا باشد لطمه خواهد دید. تیراختور اگر به تطابق ویژگیهای فوتبال بومی خودبا همه شاخصه های احساسی و هوادار پسندش و مربی خارجی و ملیت او به قدر كفایت توجه نكند ضربه خواهد خورد مثل تجربه تلخ میدن دروپ در تیراختور. اگر چه او مربی كارنامه داری بود و قابل دفاع اما چون به سبك تیراختور و تبریز نمی خورد ناكام ماند.درست بر خلاف واسیلی گوجا كه چنان با روح تیراختور عجین بود كه كه میگفتند زاده تبریز است.
اصلا چرا مدیران تیراختور به مربی ترك بزرگ و با كارنامه نمی اندیشند؟ مردی كه از فوتبال احساسی و پرشور و تهاجمی آمده باشد و روحش با تیراختور و تبریز سازگار باشد فوتبالی شرقی كه هم باب میل هواداران باشد و هم كیفیتش را ارتقاء دهد.
مدیران تیراختور اگر تنها به نام خارجی رضایت دهند و نشان آن را جدی نگیرند انتخابی احسن نخواهند داشت فوتبالی كه هزینه زیادی در انتخاب های خود پرداخته و تاوان سنگینی داده به تیراختور هشدار میدهد كه با چشم باز خرید كند.
ساناز محمودی