افتضاح داوری در مسابقه استقلال ، تراكتور بقدری مشهود بود كه حتی پرداختن به حاشیه های آن در برنامه 90 نیز نتوانست اصل موضوع را به انحراف بكشاند، به موضوع پرتاب گلوله برف و شكستن صندلی كه نتیجه ناداوری بود بیشتر از ناداوری صورت گرفته پرداخت شد، بلغوری از اشتباهات داوری گذشته بطور سفسطه آمیز به مردم تحویل داده شد تا بلكه این حقیقت تلخ را لاپوشانی كند. اما مگر ماه در زیر ابر باقی می ماند؟ طرح ضعف های گذشته برای سرپوش گذاشتن به ظلم روا شده به تراكتور بیشتر مشت داوری ها را باز كرد تا مردم بفهمند كه در داوری ها چه میگذرد. خداوند اموات فردوسی پور را بیامرزد كه لااقل چند كلمه حقیقت از زبانش جاری شد.
استدلال آقای عسگری مبنی بر اینكه اشتباهات داوران سمت و سو ندارد، اعتراف به حقیقت تلخ اشتباهات داوری ها است كه تمامی ندارد و جمله دیگری كه از آقای عسگری در تمام خبرگزاریها منتشر شد این بود كه: ما نمی توانیم سر یك داور را به خاطر اشتباهات ببریم كه معنای آن این است كه میتوان سر تیم ها و هوادارانش را برید بطوریكه الان بریده می شود.
پرتاب برف و شكستن صندلی از طرف مسئولین باشگاه و سرمربی محكوم شده و تایید نگردید اما آنچه بیشتر از گلوله برف و صندلی به چشم خورد سرهای بریده تماشاگران در ورزشگاه بود شصت هزار سربریده بر روی سینه شصت هزار سینه مجروح.